همانگونه که می دانید در عصر حاضر بسیاری از کشورها برای توسعه بیشتر و برون رفت از مشکلات ملی در غالب پیمان های بین المللی حاضر شدند همکاری های گسترده ای با یکدیگر داشته باشند . اتحادیه اروپا ، شورای همکاری کشورهای خلیج فارس ، سازمان همکاری کشور های عضو اکو و شانگهای و دهها سازمان مشابه ، نهادهای مشخصی از همکاری های بین المللی هستند که ما روزانه اخبار آنها را از رسانه ها می شنویم ،آنها با پیمانهای اقتصادی ، سیاسی ، نظامی ، امنیتی ، فرهنگی ، تجاری ، ارتباطی ونیازهای خود را فراتر از مرزهای ملی دیدند و با همکاری های دو جانبه ، چند جانبه و منطقه ای راه توسعه خویش را هموارسا ختند.
بدون شک عرصه روابط بین الملل تجربه و درسی گرانبها برای تمامی جوامع خواهد بود که نیاز های خود را در همکاری با دیگران تامین نمایند. علاوه بردولتها امروزه بسیاری از شرکت و کارتل های بزرگ اقتصادی با ادغام در یکدیگر به سودهای هنگفتی رسیدند. به عنوان مثال شرکت هواپیما سازی بوئینگ از خدمات فنی و مهندسی بیش از هشتادو دو شرکت از کشورهای مختلف استفاده می کند!.
بطور مثال در سطح استانی اگر پیشرفت بابل در گرو احداث فرودگاه در بابلسر یا توسعه بندر فریدونکنار باشد ، اگر کشاورزی بابلسر به تسریع در احداث سد منگل آمل وابسته است ، اگر امتداد متروی تهران به آمل گردشگری مازندران را متحول می سازد ، اگر ساخت پالایشگاه در ساری و بهشهر رونق اقتصادی استان را تقویت می کند ، اگر احداث کارخانه زباله سوز در همه شهر ها میسر نیست و... لازم است تمامی نمایندگان مازندران و مسولان استان در تسریع اجرای این پروژه ها باهم مشارکت وهمکاری داشته باشند و مجمع نمایندگان بخشی از انرژی خود را صرف امور استانی نمایند چراکه در صورت اجرای اینگونه طرح همه مردم استان سود می برند.و منافع حاصل از آن کارکرد استانی خواهد داشت.
در مقیاس منطقه ای کشاورزی ، گردشگری ، دریا وجنگل چهار عامل حیاتی مشترک استان های شمالی می باشد که نیاز مبرم به سرمایه گذاری های کلان دارد. از این اگر مقامات ارشد استان های گیلان ، مازندران و گلستان با هم همفکری و همکاری داشته باشند می توانند در جلب نظر مقامات ملی تاثیر گذار باشند.
با این مقدمه بلند! وتجارب ارزشمند بین المللی آیا بصلاح هست همچنان درگیر بخشی نگری و این شهرستان و آن شهرستان باشیم !.در صورتی که فرصت های فراوانی برای همکاری های بین استانی ، منطقه ای و بین شهرستانی حداقل در شمال کشور وجود دارد که در صورت سیاست گذاری و برنامه ریزی منافع بسیاری برای مردم منطقه خواهد داشت.
حوزه های متنوع کشاورزی آب ، منابع طبیعی ، گردشگری ، حمل ونقل ،پایانه و ترانزیت کالا و خدمات ، پسماند و محیط زیست، آبزی پروری ،فرهنگ وهنر ، شبکه آزمایشگاهی ، بخش سلامت ودرمان و بسیاری امور دیگری از فرصت های سرمایه گذاری مشترک از سطح بین شهرستانی تا بین استانی را شامل می شود که ضرورت دارد استانداران ، ائمه جمعه ، نمایندگان ، فرمانداران ، نخبگان ، تشکلها و فعالان بخش خصوصی و رسانه های گروهی شمال کشور بدان ها توجه ویژه داشته باشند.
علاوه برتعمیق همکاری های منطقه ای ، موقیعت ژئوپلتیک استانهای شمالی ایجاب می کند نگاه ویژه ای به کشورهای حاشیه دریای خزر داشته باشند. شعار تولید برای صادرات و توسعه شمال در گرو ارتباط بین الملل راه برون رفت استان های شمالی از وضع موجود خواهد بود .
بی تردید رهیافت استان های شمالی به توسعه پایدار منوط به همگرایی بین شهرستانی تا ارتباط بین المللی می باشد و یقین بدانیم منابع مادی و معنوی به اندازه ای نیست که برای همه شهرها و استانها پروژه های اختصاصی منظور شود .
چگونگی اجرای این طرح و سیاستگذاری در باره آن مجال بیشتری می طلبد که انتظارمی رود استانداران ، ائمه جمعه ، نمایندگان ، فرمانداران ، نخبگان ، فعالان بخش خصوصی و رسانه های گروهی شمال کشوردر این زمنیه اظهارنظر نمایند.
